Vélhjólaíþróttaklúbburinn verður 34 ára á þessu ári. Í gegnum árin hafa margir lagt hönd á plóginn við uppbygginguna. Ekki bara þeir sem setið hafa í stjórn til hvers tíma, heldur ekki síður fjöldi annarra hjálparkokka, sem hafa verið tilbúnir að stökkva til þegar t.d. þarf að halda keppnir. Heldur færri mæta svo sem, þegar taka á til á klúbbsvæðinu, en sem betur fer þá hefur verið hægt að treysta á ákveðna aðila sem á óeigingjarnan hátt leggja bæði tíma og jafnvel eigið fé til uppbyggingar á félagsstarfinu. Við sjáum öll merki þessa í Bolaöldu, þar sem sprottið hefur upp hreint mögnuð aðstaða á bara fimm árum.
Næst á dagskrá hjá VÍK er hin árlega Klausturskeppni. Það er engin venjuleg keppni og margir hlakka til þess að geta brunað um á ný-preppuðu hjólinu sínu um þessa frábæru braut, sem þar er í boði. Vel heppnuð keppni og upplífgandi undirbúningsvinna í góðum hópi er einmitt það sem fær fólk til að mæta og leggja sitt að mörkum til félagsstarfsins. Enginn fer fram á borgun því í huga flestra er um sjálfsagt framlag til eigin skemmtunar að ræða. Allir gera sér grein fyrir þessu. Áhugamannafélag eins og VÍK byggir sinn framgang fyrst og fremst á vinnuframlagi félagsmanna og áhuga þeirra fyrir að búa til sína eigin skemmtun. Allir átta sig á því.
Eða hvað? Eru kannski ekki allir með þetta á hreinu?

Það er reyndar að sjá á umræðunni undanfarið, um Klausturskeppnina, að ekki séu allir með þetta á hreinu. Það er eins og að sumir haldi að VÍK sé einhvers konar gróðafyrirtæki sem hafi það að markmið að safna fé til einhverra óskilgreindra málefna – jafnvel til framdráttar fyrir stjórnarmeðlimi. Það hafa jafnvel sést skrif á þá leið að stjórn VÍK megi bara þakka fyrir að einhver nenni að mæta í þessar keppnir „þeirra“ – „hvar væru þeir ef enginn myndi mæta“ sást skrifað í einni athugasemdinni. Þegar maður les svona ummæli þá íhugar maður svo sem út í hvað þetta er komið! Sem betur fer láta menn ekki stöku vanþroskuð ummæli ræna sig ánægjunni við sjálboðastarfið og halda ótrauðir áfram. Heldur versnar í því, þegar menn hringja snemma morguns í stjórnarmeðlimi og úthúða þeim yfir morgunmatnum og hóta lögsókn vegna tapaðs keppnisgjalds (Klaustur 2011).

Steininn tekur svo alveg úr þegar áhugamannafélagið fær til sín innheimtubréf frá atvinnulögfræðingi, þar sem allt er lagt í sölurnar til þess að fá endurgreitt sem svarar kannski hálfum tanki af bensíni, plús andvirði rúmlega bensíntanks vegna lögfræðikostnaðar!
Nákvæmlega þarna, er hlutfall leiðinda og skemmtunar orðið of skakkt. Það er við slíkar aðstæður sem hugmyndir vakna hjá manni um að steinhætta í þessu „starfi“! Það er alveg með ólíkindum að þurfa að taka þátt í svona vitleysisgangi, og ekki óeðlilegt þó menn staldri aðeins við og íhuga tilganginn með allri sjálfboðavinnunni. Ef spörkin verða nógu mörg og þung, þá fer nú flesta að svíða.

Mikinn kostnað var þegar búið leggja í Klausturskeppnina þegar eldgos skall á, viku fyrir start, og hreinlega engin leið að VÍK hafi burði til þess að standa undir allsherjar endurgreiðslu keppnisgjalda. Það hefði bara í för með sér vonlausa fjárhagslega stöðu fyrir VÍK, með þeim afleiðingum að engin Klausturskeppni yrði í ár og öll áframhaldandi uppbygging og öll önnur starfsemi félagsins myndi dragast saman. Það væri reyndar undir hælinn lagt hvort félagið myndi yfirhöfuð lifa slíkt af – þeim fer nefnilega hratt fækkandi sem eru til í að leggja á sig ómældan tíma í sjálfboðavinnu og kostnað úr eigin vasa fyrir svona leiðindi. Hér er einfaldlega um nauðvörn að ræða.

Hér meðfylgjandi er umrætt innheimtubréf sem félaginu barst frá ónefndum aðila, sem augljóslega gefur lítið fyrir framgang íþróttarinnar svo meira sé nú ekki sagt. Til áréttingar bendir lögmaðurinn á að 14. apríl 2010 hófst gos á Fimmvörðuhálsi. Sem er rétt, en það er reyndar ekki einum og hálfum mánuði fyrir Klausturskeppnina 2011, heldur þrettán og hálfum mánuði fyrr! Það gos hafði engin áhrif á keppnina, hvorki 2010 eða 2011. Keppninni árið 2011 var hins vegar frestað vegna eldgoss í Vatnajökli, sem hófst 21. maí 2011 – en keppnin átti að fara fram 28. maí – viku síðar. Nöfn lögmannsins og umbjóðanda hans eru ekki birt.
Einnig er hér meðfylgjandi yfirlit yfir þann kostnað sem stofnað var til vegna Klausturs 2011. Það fær vonandi fólk til þess að endurskoða afstöðu sína gagnvart ákvörðunar stjórnar VÍK í þessu máli. Hér er ekki verið að gera neitt sem ekki þekkist við svipaðar aðstæður. Hvað máttu menn segja þegar Dakar-keppnin var blásin af klukkustund fyrir ræsingu fyrir þremur árum. Þá voru nú menn búnir að leggja út í aðeins meiri kostnað en sem nemur hálfum tanki af eldsneyti!
Kannski væri bara einfaldast að setja keppnina í einkafyrirtæki og láta keppnisgjaldið endurspegla alla vinnu og kostnað – þ.e. borga öllum sem vinna að henni lágt tímakaup. Áætlaður samanlagður tími allra í undirbúning keppninnar er í kringum 3000 klukkustundir! Ef við gerðum ráð fyrir verkamannakaupi – ca. 1500 kalli á tímann, þá þyrfti keppnisgjaldið að vera ca. 25-30 þúsund á mann. Er þá ekki 10/13 þúsund kr. keppnisgjald bara ansi góður díll?

Það er von stjórnar að þessi litla hugvekja verði til þess að skapa smá vinnufrið svo hægt sé að nota dýrmætan tíma til undirbúnings Klausturs 2012, í stað einhvers niðurdrepandi argaþrass. Ef þetta heldur svona áfram þá verður engin stjórn, keppnisstjórn eða nokkur kjaftur sem býður sig fram til að gefa vinnuna sína og frítímann.

Stjórn sendir kærar þakkir til þeirra fjölmörgu sem hafa sýnt þessu máli skilning og vonast eftir því að sjá sem flesta í góðum Klausturs-fíling þ. 27. maí n.k.

Munið að Forskráningu líkur um helgina