Í dag tók ég þá ákvörðun að fresta síðustu umferð Íslandsmótsins í motocross-i, sem fara átti fram í Bolaöldu, um sólarhring. Fyrir keppnisdag hafði mér verið bent á veðurspá sem leit ekki vel út. En fram á föstudagskvöld var hún ekki svo ósvipuð fyrir laugardag og sunnudag. Það munaði örfáum metrum á sekúndu og á laugardeginum var spáð 4 mm af rigningu en sunnudeginum 2 mm af rigningu. Fyrir það fannst mér alls ekki vera tilefni til þess að fresta keppninni. Einmitt af því að keppendur hafa gert ráð fyrir þessum degi og mögulega verið með aðrar áætlanir með sunnudag.

Svo þegar ég vakna í morgun blasti við mér ansi ógeðfellt veður. Ég skoðaði spánna aftur og hún var búinn að taka ansi mikinn viðsnúning um nóttina. Nú var spáð 13 eða 15 mm af rigningu og töluvert meira roki. Sem og stormi upp úr hádegi. Ég fór upp í Bolaöldu því reynslan hefur sýnt að það geti munað ótrúlega á veðri þar og í Reykjavík. Þar var veðrið jafnvel verra enn í Hafnarfirði og spáin versnaði enn, en hún spáði því að veðrið myndi ganga niður með kvöldinu og að á morgun eigi að vera mun skaplegra veður.

Ég tók skjáskot áðan af mælingum Vegagerðarinnar af Sandskeiði. K. 16:10 í dag mældust vindhviður á Sandskeiði 27,8 metrar á sekúndu og vindhraði 16,5 metrar á sekúndu. Til samanburðar dettur kaskótrygging á ferðavögnum úr gildi í 24,5 metrum á sekúndu. HÉR má einnig lesa eftirfarandi skilgreiningu á vindstyrk: “

10

Rok

24,5-28,4

Fremur sjaldgæft í innsveitum. Tré rifna upp með rótum, talsverðar skemmdir á mannvirkjum.

Það sem hefði mögulega sloppið í morgun varð að miklu meira en það. Á gefnum tíma hér að ofan hefðum við (starfsfólk) verið búin að standa í þessu veðri síðan kl. 9:00 og værum að raða á línu fyrir síðasta moto.

Svona ákvörðun er ekki auðveld og það er ekki auðveldara að á næsta klukkutímanum komi inn nýr einstaklingur á 5 mínútna fresti og segi manni hversu mikill aumingi og vesalingur maður er. Sérstaklega þegar maður gerir þetta til þess að tryggja öryggi fólks en er ekki að reyna að skemma sportið. Ef eitthvað er, þá veit ég ekki hvað ég á að gera meira fyrir sportið. Ég er formaður tveggja félaga, ég er í stjórn MSÍ og ég er í þessum litlu hópum af fólki sem heldur Klaustur, Hellu, og Bolaöldukeppnirnar. Allt í frítíma mínum.

Ég skil vel að það sé mjög pirrandi að fá að vita það þegar á staðinn er mætt að keppni falli niður. Keppandi og aðstandandi eru að sjálfsögðu undir daginn búnir og keppandi þarf að „harka“ veðrið af sér í 10 mínútna tímatöku og tveimur moto-um sem eru frá 15 mínútum upp í 25 mínútur. Þess á milli getur keppandi skipt um föt, farið inn í bíl/kerru/hús. Flest allir keppa bara annað hvort fyrir eða eftir hádegi.

Starfsfólk (sem er ekki beint að bíða óþreyjufullt í röðum eftir að fá að aðstoða) þarf að standa úti frá 9:30 – 16:45 í þessu veðri. Það er ekki bara óboðlegt þarna uppi á fjöllum heldur verður einbeiting flaggara ansi lítil sem dregur úr öryggisþætti. Þar kemur einmitt inn munurinn á því að vera graður keppandi og sá sem ber ábyrgð á viðburðinum. Keppandinn hugsar um sig og sinn dag en ábyrgðaraðili hugsar um alla. Ef eitthvað alvarlegt kemur fyrir í slíkum aðstæðum verður hjólað beint í þann aðila sem ber ábyrgð á öllu og hann inntur eftir svörum hvers vegna keppni hafi farið fram við þessar aðstæður.

Frestunin var tilkynnt um leið og ákvörðun var tekin. Notast var við samskiptamiðla og heimasíðu félagsins. Að ætlast til þess að allir keppendur fái SMS og tölvupóst við svona ákvörðun er ansi langsótt. T.a.m. geri ég strax ráð fyrir að nothæf símanúmer og netföng keppenda sem skráð eru á þeirra svæði á msisport.is séu allt að því í minnihluta.

Þó að Ísland sé vel þekkt fyrir það að sjúga hreinan sora inn í athugasemdir var ótrúlegt að lesa margt það sem fólk skrifaði um þessa ákvörðun. Sumt af því sýndi fram á svo dapurt viðhorf gagnvart fólki sem gefur tíma sinn í þetta starf og var svo niðurdrepandi fyrir sportið eins og það leggur sig á Íslandi. Hver ætti að hafa áhuga á því að taka upp þetta sport þegar mórallinn og andrúmsloftið er ekki betra en þetta? Hverjar eru líkurnar á því að einhverjir aðilar sem gætu haft minnsta áhuga á að koma inn í starfið geri það þegar þeir vita að þetta eru viðbrögðin við því sem er ákveðið.

Þegar þú sest við lyklaborðið og notar orð eða orðasamböndin aumingi, hálfviti og fáviti, hvert er markmiðið? Hverju á það að skila? Hvernig ertu að bæta eitthvað með því?

Ég veit að einhverjir keppendur komast ekki á morgun að keppa vegna utanlandsferða og annars. Ég harma það og mér þykir það leitt. Þeir sem mæta ekki á morgun af því að þessi ákvörðun fer í taugarnar á þeim verða algjörlega að lifa með því.

Virðingarfyllst

Sigurjón Snær Jónsson

Formaður VÍK